Hoşea, bölüm 12
- Efrayim rüzgarı güdüyor,Doğu rüzgarının ardına düşüyor bütün gün;Yalanı, zorbalığı artıyor.Asurla antlaşma yapıyor,Mısıra zeytinyağı gönderiyor.
- Yakup ana rahminde kardeşinin topuğunu tuttu,Büyüyünce Tanrıyla güreşti.
- Melekle güreşip yendi,Ağladı, kutsanmak istedi.Tanrıyı Beytelde buldu,RAB, Her Şeye Egemen Tanrı bizimle orada konuştu,O RAB diye anılır.
- Bu yüzden Tanrına dön sen,Sevgiye, adalete sarıl,Sürekli Tanrını bekle.
- Efrayim tüccardır,Hileli terazi kullanır,Aldatmayı sever.
- «Çok zengin oldum» diye böbürlenir,«Varlığa kavuştum,Çok emek çektim,Günah denecek bir suç bulamayacaklar bende.»
- «Ama seni Mısırdan çıkaranTanrın RAB benim.Bayram günlerindeki gibi,Seni yine çadırlarda oturtacağım.
- Peygamberlere de söyledim,Çok görümler sağladım,Onlar aracılığıyla örnekler verdim.»
- Kötülük mü var Gilatta?Gerçekten değersiz bir halk!Gilgalda sığır üstüne sığır kurban ediyorlar,Sunakları sürülmüş tarladaki taş yığınlarını andırıyor.
- Yakup Arama kaçtı,İsrail bir karı için kul oldu,Koyun güttü.
- RAB İsraili bir peygamber aracılığıyla Mısırdan çıkardı,Yine bir peygamber korudu onları.
- Ama Efrayim Tanrı'yı aşırı öfkelendirdi.Rab döktükleri kanın hesabını soracak,Aşağılamalarının karşılığını verecek.
|
Выбор перевода и языка
|