Tekvin, bölüm 48
- Bir süre sonra, «Baban hasta» diye Yusufa haber geldi. Yusuf iki oğlu Manaşşeyle Efrayimi yanına alıp yola çıktı.
- Yakupa, «Oğlun Yusuf geliyor» diye haber verdiler. İsrail kendini toparlayıp yatağında oturdu.
- Yusufa, «Her Şeye Gücü Yeten Tanrı Kenan ülkesinde, Luzda bana görünerek beni kutsadı» dedi,
- «Bana, ‹Seni verimli kılacak, çoğaltacağım› dedi, ‹Soyundan birçok ulus doğuracağım. Senden sonra bu ülkeyi sonsuza dek mülk olarak senin soyuna vereceğim.›
- «Ben Mısıra gelmeden önce burada doğan iki oğlun benim sayılır. Efrayimle Manaşşe benim için Rubenle Şimon gibidir.
- Onlardan sonra doğacak çocuklar senin olsun. Efrayimle Manaşşeden onlara miras geçecek.
- Ben Paddandan dönerken Rahel Kenan ülkesinde, Efrata varmadan yolda yanımda öldü. Çok üzüldüm, onu orada Efrata -Beytleheme- giden yolun kenarına gömdüm.»
- İsrail, Yusufun oğullarını görünce, «Bunlar kim?» diye sordu.
- Yusuf, «Oğullarım» diye yanıtladı, «Tanrı onları bana Mısırda verdi.» İsrail, «Lütfen onları yanıma getir, kutsayayım» dedi.
- İsrailin gözleri yaşlılıktan zayıflamıştı, göremiyordu. Yusuf oğullarını onun yanına götürdü. Babası onları öpüp kucakladı.
- Sonra Yusufa, «Senin yüzünü göreceğimi hiç sanmıyordum» dedi, «Ama işte Tanrı bana soyunu bile gösterdi.»
- Yusuf oğullarını babasının kucağından alıp onun önünde yere kapandı.
- Sonra Efrayimi sağına alarak İsrailin sol eline, Manaşşeyi soluna alarak İsrailin sağ eline yaklaştırdı.
- İsrail ellerini çapraz olarak uzattı, sağ elini küçük olan Efrayimin, sol elini Manaşşenin başına koydu. Oysa ilkin Manaşşe doğmuştu.
- Sonra Yusufu kutsayarak şöyle dedi: «Atalarım İbrahimin, İshakın hizmet ettiği,Bugüne dek yaşamım boyunca bana çobanlık eden Tanrı,
- Beni bütün kötülüklerden kurtaran melek bu gençleri kutsasın!Adım ve atalarım İbrahimle İshakın adları bu gençlerle yaşasın!Yeryüzünde çoğaldıkça çoğalsınlar.»
- Yusuf, babasının sağ elini Efrayimin başına koyduğunu görünce, bundan hoşlanmadı. Babasının elini Efrayimin başından kaldırıp Manaşşenin başına koymak istedi.
- «Baba, öyle değil» dedi, «İlkin Manaşşe doğdu. Sağ elini onun başına koy.»
- Ancak babası bunu istemedi. «Biliyorum oğlum, biliyorum» dedi, «Manaşşe de büyük bir halk olacak. Ama küçük kardeşi daha büyük bir halk olacak, soyundan birçok ulus doğacak.»
- O gün onları kutsayarak şöyle dedi: «İsrailliler, ‹Tanrı seni Efrayim ve Manaşşe gibi yapsın›Diyerek sizin adınızla kutsayacaklar.» Böylece Yakup Efrayimi Manaşşenin önüne geçirdi.
- İsrail Yusufa, «Ben ölmek üzereyim» dedi, «Tanrı sizinle olacak. Sizi atalarınızın toprağına geri götürecek.
- Sana kardeşlerinden bir pay fazla veriyorum; onu Amorlular'dan kılıcımla, yayımla aldım.»
|
Выбор перевода и языка
|