Hoşea, bölüm 11
- «Çocukluğunda sevdim İsraili,Oğlumu Mısırdan çağırdım.
- Peygamberler İsraili çağırdıkça,İsrail uzaklaştı onlardan.Kurban kestiler Baallara,Buhur yaktılar putlara.
- Efrayime yürümeyi ben öğrettim,Kollarıma aldım onları.Ama kendilerine şifa verenin ben olduğumu anlamadılar.
- Onları insancıl iplerle,Sevgi bağlarıyla kendime çektim;Boyunduruklarını kaldıran biri gibi oldum,Eğilip yiyeceklerini verdim.
- «Mısıra dönmeyecekler,Asur kral olacak başlarına,Çünkü bana dönmek istemediler.
- Fırıl fırıl kılıç dönecek kentlerinde,Kapı sürgülerini yok edecek,Tüketecek onları düzenleri yüzünden.
- Halkım benden uzaklaşmaya kararlı.Beni, Yüce Olanı çağırsalar bile,Asla yüceltmeyeceğim onları.
- «Nasıl vazgeçerim senden, ey Efrayim?Nasıl teslim ederim seni, ey İsrail?Admaya yaptığımı nasıl sana yaparım?Seni nasıl Sevoyime çeviririm?Yüreğim değişti içimde,Alevlendi acıma duygularım.
- Kızgın öfkemi başınıza yağdırmayacağım,Efrayimi yeniden yok etmeyeceğim.Çünkü ben insan değil, Tanrıyım,Kutsal Olanım aranızda,Artık öfkeyle üzerinize varmayacağım.
- Aslan gibi kükreyenRABbin ardınca yürüyecekler;O kükreyince titreyerek gelecek çocukları batıdan.
- Mısırdan kuşlar gibi,Asurdan güvercinler gibiTitreyerek gelecekler.Evlerine oturtacağım onları»Diyor RAB.
- Efrayim yalanla,İsrail halkı hileyle çevremi sardı.Yahuda'ysa hâlâ dizginsiz,Tanrı'ya, Kutsal ve Sadık Olan'a karşı.
|
Выбор перевода и языка
|