Θρῆνοι, κεφάλαιο 3
Δείτε το κεφάλαιο: 1 2 3 4 5
- Εγώ είμαι ο άνθρωπος, όστις είδον θλίψιν από της ράβδου του θυμού αυτού.
- Με ώδήγησε και έφερεν εις σκότος και ουχί εις φως.
- Ναι, κατ' εμού εστράφη· κατ' εμού έστρεψε την χείρα αυτού όλην την ημέραν.
- Επαλαίωσε την σάρκα μου και το δέρμα μου· συνέτριψε τα οστά μου.
- Ωικοδόμησε κατ' εμού και με περιεκύκλωσε χολήν και μόχθον.
- Με εκάθισεν εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιωνίους.
- Με περιέφραξε, διά να μη εξέλθω· εβάρυνε τας αλύσεις μου.
- Έτι και όταν κράζω και αναβοώ, αποκλείει την προσευχήν μου.
- Περιέφραξε με πελεκητούς λίθους τας οδούς μου, εστρέβλωσε τας τρίβους μου.
- Έγεινεν εις εμέ άρκτος ενεδρεύουσα, λέων εν αποκρύφοις.
- Παρέτρεψε τας οδούς μου και με κατεσπάραξε, με κατέστηαεν ηφανισμένην.
- Ενέτεινε το τόξον αυτού και με έστησεν ως σκοπόν εις βέλος.
- Ενέπηξεν εις τα νεφρά μου τα βέλη της φαρέτρας αυτού.
- Έγεινα γέλως εις πάντα τον λαόν μου, άσμα αυτών όλην την ημέραν.
- Με εχόρτασε πικρίαν· με εμέθυσεν αψίνθιον.
- Και συνέτριψε τους οδόντας μου με χάλικας· με εκάλυψε με σποδόν.
- Και απέσπρωξα, από ειρήνης την ψυχήν μου· ελησμόνησα το αγαθόν.
- Και είπα, Απωλέσθη η δύναμίς μου και η ελπίς μου υπό του Κυρίου.
- Ενθυμήθητι την θλίψιν μου και την έξωσίν μου, το αψίνθιον και την χολήν.
- Η ψυχή μου ενθυμείται ταύτα ακαταπαύστως και είναι τεταπεινωμένη εν εμοί.
- Τούτο ανακαλώ εις την καρδίαν μου, όθεν έχω ελπίδα·
- Έλεος του Κυρίου είναι, ότι δεν συνετελέσθημεν, επειδή δεν εξέλιπον οι οικτιρμοί αυτού.
- Ανανεόνονται εν ταις πρωΐαις· μεγάλη είναι η πιστότης σου.
- Ο Κύριος είναι η μερίς μου, είπεν η ψυχή μου· διά τούτο θέλω ελπίζει επ' αυτόν.
- Αγαθός ο Κύριος εις τους προσμένοντας αυτόν, εις την ψυχήν την εκζητούσαν αυτόν.
- Καλόν είναι και να ελπίζη τις και να εφησυχάζη εις την σωτηρίαν του Κυρίου.
- Καλόν εις τον άνθρωπον να βαστάζη ζυγόν εν τη νεότητι αυτού.
- Θέλει κάθησθαι κατά μόνας και σιωπά, επειδή ο Θεός επέβαλε φορτίον επ' αυτόν.
- Θέλει βάλει το στόμα αυτού εις το χώμα, ίσως ήναι ελπίς.
- Θέλει δώσει την σιαγόνα εις τον ραπίζοντα αυτόν· θέλει χορτασθή από ονειδισμού.
- Διότι ο Κύριος δεν απορρίπτει εις τον αιώνα·
- Αλλ' εάν και θλίψη, θέλει όμως και οικτειρήσει κατά το πλήθος του ελέους αυτού.
- Διότι δεν θλίβει εκ καρδίας αυτού ουδέ καταθλίβει τους υιούς των ανθρώπων.
- Το να καταπατή τις υπό τους πόδας αυτού πάντας τους δεσμίους της γης.
- Το να διαστρέφη κρίσιν ανθρώπου κατέναντι του προσώπου του Υψίστου·
- Το να αδική άνθρωπον εν τη δίκη αυτού· ο Κύριος δεν βλέπει ταύτα.
- Τις λέγει τι και γίνεται, χωρίς να προστάξη αυτό ο Κύριος;
- Εκ του στόματος του Υψίστου δεν εξέρχονται τα κακά και τα αγαθά;
- Διά τι ήθελε γογγύσει άνθρωπος ζων, άνθρωπος, διά την ποινήν της αμαρτίας αυτού;
- Ας ερευνήσωμεν τας οδούς ημών και ας εξετάσωμεν και ας επιστρέψωμεν εις τον Κύριον.
- Ας υψώσωμεν τας καρδίας ημών και τας χείρας προς τον Θεόν τον εν τοις ουρανοίς, λέγοντες,
- Ημαρτήσαμεν και απεστατήσαμεν· συ δεν μας συνεχώρησας.
- Περιεκάλυψας με θυμόν και κατεδίωξας ημάς· εφόνευσας, δεν εφείσθης.
- Εκάλυψας σεαυτόν με νέφος, διά να μη διαβαίνη η προσευχή ημών.
- Μας έκαμες σκύβαλον και βδέλυγμα εν μέσω των λαών.
- Πάντες οι εχθροί ημών ήνοιξαν το στόμα αυτών εφ' ημάς.
- Φόβος και λάκκος ήλθον εφ' ημάς, ερήμωσις και συντριμμός.
- Ρύακας υδάτων καταβιβάζει ο οφθαλμός μου διά τον συντριμμόν της θυγατρός του λαού μου.
- Ο οφθαλμός μου σταλάζει και δεν σιωπά, διότι δεν έχει άνεσιν,
- Εωσού ο Κύριος διακύψη και ίδη εξ ουρανού.
- Ο οφθαλμός μου καταθλίβει την ψυχήν μου, εκ πασών των θυγατέρων της πόλεώς μου.
- Οι εχθρευόμενοί με αναιτίως με εκυνήγησαν ακαταπαύστως ως στρουθίον.
- Έκοψαν την ζωήν μου εν τω λάκκω και έρριψαν λίθον επ' εμέ.
- Τα ύδατα επλημμύρησαν υπεράνω της κεφαλής μου· είπα, Απερρίφθην.
- Επεκαλέσθην το όνομά σου, Κύριε, εκ λάκκου κατωτάτου.
- Ήκουσαν την φωνήν μου· μη κλείσης το ωτίον σου εις τον στεναγμόν μου, εις την κραυγήν μου.
- Επλησίασας καθ' ην ημέραν σε επεκαλέσθην· είπας, Μη φοβού.
- Εδίκασας, Κύριε, την δίκην της ψυχής μου· ελύτρωσας την ζωήν μου.
- Είδες, Κύριε, το προς εμέ άδικον· κρίνον την κρίσιν μου.
- Είδες πάσας τας εκδικήσεις αυτών, πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ' εμού.
- Ήκουσαν, Κύριε, τον ονειδισμόν αυτών, πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ' εμού·
- Τους λόγους των επανισταμένων επ' εμέ και τας μελέτας αυτών κατ' εμού όλην την ημέραν.
- Ιδέ, όταν κάθηνται και όταν σηκόνωνται· εγώ είμαι το άσμα αυτών.
- Κάμε, Κύριε, εις αυτούς ανταπόδοσιν κατά τα έργα των χειρών αυτών.
- Δος εις αυτούς πώρωσιν καρδίας, την κατάραν· σου επ' αυτούς.
- Καταδίωξον εν οργή και αφάνισον αυτούς υποκάτωθεν των ουρανών του Κυρίου.
|
Выбор перевода и языка
|